Puppystreken
Zojuist had ik een kort telefonisch onderhoud met mijn jongste zoon.
“Zo, Mam,” zegt hij kort, “Er is dus nu gebeurd, wat ik al heel lang verwacht.” Mijn hart slaat een slagje over. Mijn zoon belt hoofdzakelijk als er iets met de honden aan de hand is. Over de schutting gesprongen, de bank opgegeten (voor de 2 e keer), iets giftigs gegeten, gewoon ontsnapt en weggelopen, overreden!? Ik zit op mijn werk, dus in plaats van hysterisch te worden vraag ik mijn zoon rustig wat er is gebeurd.
Ik heb, nee had, een mooie bewerkte glazen vaas op een onderstel van stalen poten. Er staan, nee stonden, altijd kleurrijke bloemen of een mooie plant in.
“Nou ja, die ligt nu in veertigduizend stukjes op de grond.” besluit mijn zoon zijn relaas. De vaas is door Finnian aan diggels getrokken terwijl hij (mijn zoon dus weer) het druk had de rommel op te ruimen die Cooper had gemaakt door de vuilnisbak open te trekken.
Dat laatste is natuurlijk geen puppystreek meer; dat is pure onbeheerste vraatzucht, opgewekt door een niet goed gesloten vuilnisbak. Maar die kapotte vaas kan de archieven in als een echte puppystreek. De details heb ik van mijn zoon nog niet gehoord, maar ik kan de mogelijke oorzaak in gedachten rangschikken in twee groepen; onbeheerst wild gedrag of uit de hand gelopen nieuwsgierigheid. Nu is onbeheerst wild gedrag een bezigheid die meestal met minimaal twee honden tegelijk plaats vindt. Neala is er niet zo sterk in, houdt er ook niet zo van. Maar op dit gebied heeft Finnian in Cooper zijn maatje wel gevonden. Cooper geeft één schelle blaf als startsein en scheurt de tuin in, Finnian volgt haar op de hielen. Zonder afremmen gieren ze piepend een rondje om het heuveltje en zetten de sprint weer in naar de tuindeur. Slippend over het droogloopmatje wordt het lage tafeltje gerond en met achterlating van een volledig uit balans liggend vloerkleed zijn ze weer onderweg naar de tuin voor een herhaling. Ik kijk dit meestal even aan en neem de gekozen route in mij op. Wanneer die langs de glazen bijzettafel of de computer loopt grijp ik door de bank genomen wat eerder in dan wanneer de route redelijk schadevrij gelopen kan worden.
Onbeheerste nieuwsgierigheid is een ander verhaal. Dit is meestal een solo activiteit. En als een echte border collie van ruim vijf maanden heeft Finnian nog ongeremde nieuwsgierigheid in overvloed.
Een week of wat geleden heb ik bijvoorbeeld, als voorbereiding op de bouw van onze kennel in de tuin, met de tuinmeubels lopen sjouwen en schuiven. Die stonden natuurlijk op de meest ideale plek voor een kennel. En voor de honden ruimen wij graag het veld, of het terras in dit geval. Finnian had mij de hele verhuizing lang fanatiek “geholpen” door hoofdzakelijk voor mijn voeten te lopen en net op tijd stoelpoten te ontwijken. Hij had het reuze naar zijn zin en volgde in de slotfase met belangstelling de uitstalling van de verschillende bloempotten en andere ornamenten. Tevreden met mijn inspanningen en de lege afwachtende plek in de tuin ben ik aan het eind van de middag in de keuken bezig, als een geraas van bloempotten mijn aandacht trekt. Domme zet om de tuinstoelen zo uitnodigend om de tafel te zetten! Midden op tafel staat Finnian en herarrangeert de plantjes.
Een ander geval van puppystreken kan men rangschikken als subcategorie bij ongebreidelde nieuwsgierigheid, en dat is pure sloopzucht. Want ook dat komt voort uit nieuwsgierigheid.
Hoe anders dan door het ffijn malen van een binnenzool, kom je erachter hoe een schoen in elkaar zit? Hoe anders dan door het knagen aan de tafel, kom je erachter of het van hard hout gemaakt is? Hoe anders dan door het omgooien van de vuilnisbak, kom je erachter wat er allemaal inzit? En hoe anders leer je over bloemetjes en bijtjes als je niet, staande op een stoel, de bloemen uit een vaas mag trekken. En hoe anders dan door het leeghalen van de boekenkast, kom je te weten hoeveel er hier gelezen wordt?
En tenslotte waarom mag je, als je de hele middag hebt gezien hoe er planten in de tuin worden gezet, niet helpen door ze allemaal weer op te graven en in de keuken te leggen?
Als mijn zoon heeft opgehangen, heb ik een beetje met hem te doen. Het zijn per slot van rekening zijn honden niet. Ik ga straks een lekker stuk chocola voor hem kopen en vanavond hoeft hij niet af te drogen!
Anna, 14 april 2008
